The Armenian Church celebrates the Feast of the Ascension of Our Lord on the fortieth day following the Feast of the Glorious Resurrection of Our Savior Jesus Christ.

Following His Resurrection and defeat of death, Christ remained on earth for forty days, and continued to appear to His disciples. On the fortieth day, the disciples saw Christ for the last time. He blessed them and leaved them with instructions, after which He ascended into heaven.

Two of the Gospel writers, St. Mark (Mark 16:19) and St. Luke (Luke 24: 50-53), testify about Christ’s ascension. There is also an account of it in the Acts of the Apostles (Acts 1:9-11).The hymn that is sung in the Armenian Church on Ascension Day mentions the miraculous event of Christ’s Ascension into heaven and the descent of the Holy Spirit on the Apostles.

In the Armenian Church, the day of Jesus Christ’s Ascension is also commemorated for another reason as well. On this date in 1441, the See of the Catholicosate of All Armenians was returned to its historical origins. Following a resolution of the National Assembly gathered in Vagharshapad, the Patriarchal See was relocated from the city of Sis in Western Armenia to the Mother See of Holy Etchmiadzin.

Following his vision of Christ striking the ground with a golden hammer, St. Gregory the Illuminator had founded the Cathedral of Holy Etchmiadzin in 303. However, less than 200 years later, in 484, the Patriarchal See was forced to relocate, and for the next 1000 years, settled in various cities throughout Armenia. The decision to return the throne of the Catholicos to the Mother See of Holy Etchmiadzin was the fulfillment of a national dream for the Armenian people.

Համբարձման տօնը տօնն է մարդուն փրկութեան կատարելագործումին: Փրկութեան ամբողջ ընթացքը, այսինքն՝ Ծնունդը, Չարչարանքը, Մահը եւ Յարութիւնը Կ’ամբողջանայ Քրիստոսի Համբարձումով:

Յիսուսի Երկինք համբարնալը տեղի ունեցաւ, համաձայն աւետարանական վկայութեան, Իր յարութենէն քառասուն օր ետք: Մինչ այդ, մեր Տէրը երեւեցաւ իր աշակերտներուն։ Խօսեցաւ իրենց հետ, տալով անոնց Իր վերջին պատգամները: Ան Հաց կտրեց անոնց հետ, յայտնելով Ինքզինքը այնպէս ինչպէս Սուրբ Պատարագի ընթացքին: Իր խաղաղութիւնը տուաւ անոնց, ու խոստացաւ անոնց ղրկել Մխիթարիչ մը՝ Սուրբ Հոգին, որ պիտի մնայ իր Եկեղեցիին հետ մինչեւ աշխարհի կատարածը: Այսպէս Քրիստոս կատարելագործեց իր Մարդեղութեան խորհուրդը եւ ապայ փառքով երկինք համբարձաւ, ո’չ թէ որպէս սոսկ Աստուած, այլ եւ որպէս մարդկային բնութիւն հագած Աստուած:

Հայ Առաքելական Եկեղեցին մայիս 14-ին պիտի յիշատակէ նաեւ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսութեան Աթոռը Սիս քաղաքէն Մայր Աթոռ Սբ. Էջմիածին փոխադրելու օր: Պատմութեան թելադրանքով 484 թ. Հայաստանի տարբեր վայրերէն հանգրուանած Հայրապետական Աթոռը 1441 թուականին Վաղարշապատի ազգային-եկեղեցական ժողոուի որոշմամբ մեկընդմիշտ վերահաստատուեց Սբ. Էջմիածնի մէջ:

Ի յիշատակութիւն պատմական այդ դեպքին` Սբ. Էջմիածնի մէջ՝Համբարձման տօնի առթիվ կը մատուցուի Սբ. Պատարագ եւ յաւարտին, Իջման Ս. Սեղանին առջեւ կը կատարուի նաեւ Հայրապետական մաղթանք: