Vahan of Goghten was the son of Prince Khosrov, the Governor of the province of Goghten. In childhood, together with many other Armenian princes, he was captivated by the Arabs and was taken to Damask, where is circumcised and renamed Vahab.
Vahan was a very clever and skilled young man. Receiving proper education he undertook various responsibilities in the royal court. Despite the fact that he was brought up and educated in Arabic environment, Vahan knew about his ancestors. He hadn’t forgotten that he had been Christian and came from a noble family. In 719 AD The Armenian Pontiff Hovhannes of Odzoun paid a visit to the Governor of Damask, and upon his request the Governor allowed the captives to return to their homeland. Taking the opportunity Vahan also expressed wish to visit his homeland and was allowed on condition of returning. Reaching Armenia, Vahan became aware of the Governor’s death and took a decision to remain in his homeland. He married the daughter of the Prince Babken, the Governor of Syounik province, and lived there. However, the New Governor of Damask began the searches for Vahan. The latter concealing himself, wandered in his homeland, in Georgia, visited many churches and monasteries and finally stopped in the town Routsap, in Syria. Rejecting the governor’s suggestion to change his faith, he was martyred in 737 AD. On the day of the saint’s commemoration a special church hymn is sung, the author of which is his sister Khosrovidoukht.
Սբ.Վահանը Գողթն գավառի Խոսրով նախարարի որդին էր: Մանուկ հասակում արաբների կողմից բազում հայ իշխանների հետ գերի է տարվում Դամասկոս, ուր թլփատվում է` վերանվանվելով Վահաբ:
Նա չափազանց խելացի և ուշիմ երեխա էր: Ստանալով պատշաճ կրթություն` զանազան պատասխանատու պաշտոններ էր ստանձնել արքունիքում: Չնայած մեծացել էր արաբական միջավայրում, բայց Վահանը գիտեր, որ իր նախնիները եղել են քրիստոնյա եւ ինքն իշխանական տնից է: 719 թվականին Հովհաննես Օձնեցի կաթողիկոսն այցելում է Դամասկոսի ամիրապետին եւ վերջինս թույլատրում է հայ գերյալներին վերադառնալ հայրենիք: Վահանն էլ, օգտվելով պատեհ առիթից, ցանկություն է հայտնում գնալ եւ տեսնել հայրենիքը` վերադառնալու պայմանով: Հասնելով Հայաստան` լսում է ամիրապետի մահվան մասին եւ վերջնականապես որոշում մնալ հայրենի երկրում: Ամուսնանում է Սյունյաց Բաբկեն իշխանի դստեր հետ և խաղաղությամբ կառավարում իր երկիրը: Սակայն նոր ամիրապետն սկսում է Վահանին որոնել: Վերջինս, որպես ծպտված թափառական, դեգերում է հայրենի երկրում` Վրաստանում, լինում բազմաթիվ վանքերում` վերջնականապես հաստատվում Սիրիայի Ռուծափ քաղաքում: Բայց մերժելով ամիրապետի կրոնափոխության առաջարկը` նահատակվում է 737 թվականին, դասվելով երանելի սրբերի շարքը: Սրբի հիշատակության օրը երգում են հատուկ շարական, որի հեղինակը նրա քույր Խոսրովիդուխտն է: