Prophet Jeremiah is one of the four Major Prophets of the Old Testament. In comparison with other persons and saints of the Holy Bible, there is much more and rather trustworthy information about the Prophet Jeremiah.

The Prophet Jeremiah lived during the latter part of the seventh century and the first part of the sixth century B. C. He was the son of Hilkiah, one of the priests of the town Anathoth not far from Jerusalem. He lived and preached in Jerusalem. Feeling the calling to serve God he has devoutly served refusing to marry and have his own family. The people, being idolatrous and experiencing social difficulties and unfairness, could not understand his honest motives. As the result of such attitude the Prophet Jeremiah prophesizes the fall of Jerusalem and the destruction of Temple. Witnessing his nation’s idolatry and sin, he continuously preaches equality and true faith in God, exhorts them to change the way they are living and to be fair in their treatment of one another, to stop taking advantage of aliens, orphans and widows, to stop killing innocent people in this land, to stop worshipping other gods, for that will destroy them (The Book of Jeremiah, 7: 1-6 compare with 5:25-28).

Սուրբ Երեմիա մարգարեի հիշատակության օր

Երեմիա մարգարեն Աստվածաշնչի չորս մեծ մարգարեներից է: Նրա մասին, համեմատաբար ավելի շատ վավերական տեղեկություններ կան: Ծնվել է Ն.Ք. 650-ական թվականներին, Երուսաղեմից ոչ շատ հեռու գտնվող Անաթովթ գյուղում: Նրա հայրը` Քեղկիան, քահանա էր: Երեմիան քարոզել և ապրել է Երուսաղեմում: Երիտասարդ տարիքից Աստծու կողմից կանչված լինելով` ողջ սրտով ծառայել է իր մարգարեական կոչմանը` հրաժարվելով ընտանիք կազմելուց և կյանքի բոլոր վայելքներից: Կռապաշտության և սոցիալական անարդարության մեջ ընկած ժողովուրդը չէր ըմբռնում նրա ազնիվ մղումները, մինչդեռ նա մարգարեանում էր Երուսաղեմի ու Տաճարի կործանման մասին: Իր ազգի անդառնալի մոլորված ընթացքի պատճառով նա անընդմեջ ճշմարիտ աստվածպաշտություն էր քարոզում, որպեսզի մարդիկ փոխեն իրենց ընթացքը, իրար հետ արդար և ուղիղ ապրեն., օտարականին, որբին և այրուն չհարստահարեն, արդար և անմեղ արյուն չթափեն, օտար աստվածների ետևից չգնան` ի կործանում իրենց անձերի (Երեմ. 7:1-6 հմմտ. 5:25-29):